Wychowana w biednej okolicy Kevser zostaje żoną syna bogatej krymskiej rodziny. Ojciec, który nie akceptuje tego małżeństwa, odwraca się od niej. Niebawem umiera mąż Kevser. Młoda wdowa zostaje sama z 5-letnim synem Yusufem w środowisku, które nie jest jej przyjazne. Pewnego dnia kobieta ulega tragicznemu wypadkowi w domu i trafia do szpitala. Przed śmiercią prosi swoją siostrę Seher, by zaopiekowała się Yusufem i zabrała go z rezydencji. Chłopiec nie wie, że matka nie żyje. Trafia pod opiekę wujka Yamana, potężnego, ale surowego biznesmena, który nie okazuje dziecku ani krzty miłości.Zuhal stara się przekonać Seher do nieufności wobec Yamana, ale bez skutku. Seher jest przekonana co do swoich uczuć i twierdzi, że nie potrzebuje jej wsparcia. Ali delikatnie przygotowuje Duygu na odkrycie prawdy o czynach Yasemin. Yaman jest zirytowany ciągłymi telefonami Aziza do Seher i stanowczo przypomina mu, że Seher jest jego pacjentką, a takie zachowanie narusza granice profesjonalizmu. Ertugrul pisze do Yasemin list, przypominając, jak kiedyś uratował jej życie i zapewniając, że nie miał zamiaru skrzywdzić Duygu. Caner, dostarczający list, dodaje, że Ertugrul nie ma do niej żalu za próbę zastrzelenia go i chce się z nią spotkać. Semra, będąca świadkiem rozmowy, nie może już dłużej ukrywać tajemnicy i informuje Duygu o tym, jak Yasemin przekazywała informacje Ertugrulowi. Zuhal przekonuje Aziza, że Seher grozi śmiertelne niebezpieczeństwo i prosi go o interwencję. Zaniepokojony Aziz udaje się do domu Seher, gdzie w trakcie rozmowy niespodziewanie pojawia się Yaman. Dochodzi do szarpaniny między mężczyznami i Yaman uderza Aziza w twarz. Jego brutalne zachowanie przywraca Seher traumatyczne wspomnienia, a jej zaufanie do Yamana rozpada się w jednej chwili.