Alegoria przemijania życia ludzkiego w obliczu niezmienności kosmosu. W rytm bijącego serca i akompaniamentu orkiestry, bez komentarza lektora, ukazują się czarno-białe obrazy - wschodzącego i zachodzącego słońca. Pomiędzy nimi pojawiają się migawki pokazujące ludzkie życie - od roześmianej twarzy dziecka po zmęczone oczy starca.